سخنان ریاست محترم مرکز خانم دکتر علوی با دانشجویان بمناسبت سال تحصیلی جدید

دلنوشته  ریاست آموزشکده قدسیه با دانشجویان عزیز
  به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید
سخنی با شما دانشجویان، اساتید و همکاران گرامی

به نام خدایی که سرشار از آرامش است....

دلم به مهرتان می نویسد و دوست می دارد شما را؛  ندیده و نشناخته.

و می دانم این عطر، آشناست.

می دانم که می دانید عشق و محبت، پایان فاصله هاست و درمان زخم ها.

 با آن، غریبه ها آشنا می شوند و دشمنی ها به دوستی ها تبدیل می شود....

و این را هم خوب می دانم ؛ تو هرگز برای داشتن احساسی چون افسردگی و بی فایده گی و یا تنهایی آفریده نشده ای!

تو برای دوست داشتن و دوست داشته شدن و برای شایستگی و ارزشمندی؛ آفریده شده ای!

کاش هیچوقت از یاد نبریم که هر آنچه می توانیم انجام دهیم، اگر با عشق باشد ؛

حس "زندگی" و "دوست داشتن"؛ را به همراه دارد.

تلاش و تجربه دسته جمعی خانواده بزرگ دانشگاه فنی و حرفه ای، عشقی است که با حضور شما مهربانان، از آن، مجموعه ای می سازد که الهی بودن، را می پوید و از خود، فرصت بزرگ فهمیدن و بزرگ اندیشیدن و اصلا، « زندگی را زیستن» را؛ به یادگار می گذارد....

 

شاید بسیاری از ما بارها آرزو کرده ایم که «ای کاش" عقربه زمان به عقب باز می گشت، تا آنچه را می خواستیم انحام می دادیم و بسیار هم شنیده ایم که «اگر در جوانی عقل حال را داشتیم مسیر زندگی را به صورتی دیگر می پیمودیم». این گفته ها ریشه در این حقیقت دارند که زندگی در هر لحظه و هر زمان ؛ بسیار می آموزاند و تجربه ها، همگی عبرت انگیزند.

 و البته این آموزه ها و تجربیات؛ رایگان به دست نیامده اند. نشان آن، تارهای موی سری است که به بهای آن پرداخته ایم.

من امروز این «ای کاش ها» را به تو به عنوان تجربه تقدیم می کنم تا پرداخت هزینه گزاف عمر و جوانی و یا هزینه های اشتباهات سنگین، کمتر روح لطیف ت را بیازارد.

بخاطر دار؛  آموزگاران، اساتید و مربیان، نقش راهنمایان را در زندگی ما بازی می کنند. آموزگارانی که از چالشهای خود، چراغی ساخته اند برای پویندگان راه....

این یک واقعیت است که تنها یک بار به دنیا می آییم. ولی با استفاده از تجربیات کارآزمودگان، گویا در حاصل زندگی آنان شریک شده و چنین است که می توانیم بارها زندگی کنیم.

 

اینک!

 به شوق گشایش درهای دانایی بیشتر؛ با تو هم دوره می شوم.

هرکجا هستی دلت پرنور، چشمانت، روشن و  قدم هایت تابناک.....

وحال روی سخنم با توست ای همکار و همرزمم!

از تو متشکرم که به من فرصت تجربه لذت بخشی در این مقال  می بخشی،

تنها یک قدم بردار... یک قدم طلایی!

اگر چه دستانم خالی ست؛ اما معجزه دستان خالی ام را باور کن...

                                                                                                                     نگاه و کلامتان نافذ باد...

                                                                                                                                                     سیده معصومه علوی